سپهر عاطفه

«گلدان‌های خالی» حکایت آدم هایی است که در دوران پر از ابهام و رازآلود گذار، در حد فاصل حرکت از یک ثبات اولیه به یک ثبات ثانویه سرگردان می شوند.جمهوریت-رمان «گلدان های خالی» برای آن دسته از خوانندگانی که در سازمان های کوچک و بزرگ رسمی جامعه امروزی ایران، طعم گس طرح تحول را مزمزه کرده اند، می تواند به فصل هایی از دفترخاطرات شان بماند. مژگان شخصیت اصلی رمان در یک اداره دولتی با تعداد محدودی کارمند کار می‌کند که به تازگی دچار عزل و انتصاب مدیریتی شده است. مدیرِ جوانِ تازه نفس برای جبران سال ها عقب ماندگی در سیستم اداری به دگردیسی در ساختار سازمان تحت مدیریتش اقدام می کند و مژگان در چرخه این تحول سازمانی که با آزمون و خطا همراه است، گیر می افتد.عاطفه تلقانی کارشناس ارشد روانشناسی صنعتی سازمانی و ارزیاب پخش مرکز پخش اخبار صدا و سیما به نقد این رمان ۸۲ صفحه ای پرداخته است.جمهوریت: عاطفه تلقانی- رمان «گلدان‌های خالی» استعاره ایست از گمگشتگی آدم ها، آدم هایی که در دنیای مدرن، در جستجوی گذشته اند. گذشته ای که حتی حذف ماشین و تکنولوژی هم قادر به احیای آن نیست. سپیده جمشیدی نویسنده رمان «گلدان های خالی» در هشتاد و دو صفحه، به پیامد اقدامات تحولی ادارات دولتی بر زندگی فردی یکی از کارکنان پرداخته است. شخصیت اصلی داستان «گلدان های خالی» با مسیرگذار و مراحل آن آشنا نیست، بنابراین برای رویارویی با جهان نوینی که عاری از شفقت است، آمادگی لازم را ندارد. در گذشته گیر افتاده است و نمی تواند خود را با پیوندهای جدید و شرایط و تفکرات جدید طرح تحول هماهنگ کند و حتی نمی تواند باور کند که روابط میان فردی کارکنانی که در کنار هم از جوانی به میانسالی رسیده اند و کمابیش قابل پیش بینی است هم تحت تاثیر این سپهر عاطفه...